Urodzony 13 stycznia 1942 roku w Valverde - arcybiskup, założyciel i twórca Urzędu Papieskich Celebracji Liturgicznych, przewodniczący Papieskiego Komitetu ds. Międzynarodowych Kongresów Eucharystycznych. Był jednym z najbliższych współpracowników Jana Pawła II.  W roku 1987 uzyskał tytuł Mistrza Papieskich Ceremonii Liturgicznych. 
 

Święcenia kapłańskie przyjął 27 czerwca 1965. Pełnił na początku służbę liturgiczną w kurii rzymskiej. Ponadto, pracował w komisji ds. realizacji reformy liturgicznej według założeń Soboru Watykańskiego II.  Od 1970 związany także z Kongregacją ds. Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów. Pełnił tam funkcję prywatnego sekretarza prefekta kongregacji – kardynała Arturo Tabery Araoz, a od 1985 - funkcję podsekretarza tejże kongregacji. 
 

W 1986 Jan Paweł II wyniósł go do godności prałata honorowego Jego Świątobliwości oraz mianował go nadzwyczajnym protonotariuszem apostolskim. Od 14 lutego 1998 biskup tytularny Martirano,  a od 29 września 2003 arcybiskup. Dewiza towarzysząca w posłudze abp Piero Mariniego to Fons Vitae, czyli Źródło życia.